Κασσάνδρεια Χαλκιδικής
(Kassandria Halkidiki)

ΒΑΛΤΑ-ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Γενικά:
Wednesday, June 24, 2020

Η Κασσάνδρεια είναι το κεφαλοχώρι, μεταξύ άλλων 14 χωριών, της Χερσονήσου Κασσάνδρας. Βρίσκεται στο μέσον περίπου της Χερσονήσου με γεωγραφικές συντεταγμένες: φ=400 3’ 8’’ και λ=230 25’ 6’’. Η συνολική έκταση της χερσονήσου Κασσάνδρας είναι 365 Km2. Έχει τριγωνικό σχήμα. Η βάση του τριγώνου αυτού είναι οι ακτές του Τορωναίου κόλπου, μήκους 45 Km. Οι ακτές του Θερμαϊκού κόλπου αποτελούν τη Δυτική πλευρά, μήκους 28 Km και οι ακτές του Β. Αιγαίου αποτελούν τη Νότια πλευρά μήκους 33 Km. Από γεωλογική άποψη η Κασσάνδρα αποτελεί ένα τεταρτογενές τεκτονικό κέρας μεταξύ των τάφρων του Θερμαϊκού και του Τορωναίου κόλπου.

Απογραφή Πληθυσμού & Κατοικιών 2011:

ΔΗΜΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ (Έδρα: Κασσάνδρεια) - 16.672
Δημοτική Κοινότητα Κασσάνδρειας - 3.075
● Ελάνη - 31
● Κασσάνδρεια - 2.775
● Σάνη-Σταυρονικήτα - 18
● Σίβηρη - 251
● Φυλακαί Ξενοφώντος - 0

Σχετικά με τα ονόματα: Κασσάνδρα, Βάλτα, Κασσάνδρεια:

Το πρώτο γνωστό όνομα της Χερσονήσου ήταν «Φλέγρα». Σύμφωνα με το γνωστό μύθο, έγινε μάχη μεταξύ των Ολύμπιων Θεών και των Γιγάντων και η Χερσόνησος αυτή ήταν «πεδίον φλεγόμενον» και έτσι ονομάστηκε Φλέγρα.
Το επόμενο γνωστό όνομα ήταν «Παλλήνη». Σύμφωνα με γνωστό πάλι μύθο, οι Παλληνείς της Αχαίας κατά την επιστροφή τους στην Ελλάδα, από την Τροία προσορμίστηκαν στην Νότια πλευρά της Χερσονήσου, ίσως στην περιοχή της σημερινής Ν. Σκιώνης. Μαζί τους είχαν και πολλές Τρωαδίτισες ως αιχμάλωτες. Αυτές κάποια στιγμή έκαψαν τα πλοία των Ελλήνων σε μια ύστατη προσπάθεια να ματαιώσουν το νόστο των Ελλήνων και μαζί και τις ταπεινώσεις που θα υφίσταντο. Το εγχείρημα πέτυχε και οι Παλληνείς παρέμειναν εκεί και ονόμασαν όλη τη Χερσόνησο «Παλλήνη». Με το όνομα αυτό εμφανίζεται η Χερσόνησος μέχρι τουλάχιστον το 316 π. Χ. οπόταν ο τότε Βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος έχτισε στην περιοχή της σημερινής Ν. Ποτίδαιας μια πόλη που της έδωσε και το όνομά του, δηλαδή την ονόμασε Κασσάνδρεια, όπως ο Μέγας Αλέξανδρος έχτισε την Αλεξάνδρεια. Από το γεγονός αυτό η όλη Χερσόνησος ονομάστηκε Κασσάνδρεια και αργότερα, χάρη συντομίας Κασσάνδρα. Το όνομα αυτό διατηρεί, ως γνωστόν, μέχρι σήμερα.
Βάλτα. Το όνομα αυτό είναι το πρώτο-αρχικό όνομα της σημερινής Κασσάνδρειας. Η επικρατούσα άποψη για το όνομα αυτό είναι η εξής: Ο αρχικός οικισμός πρέπει να κτίστηκε σε περιοχή βαλτώδη-βάλτο. Η έκφραση στο Βάλτο, στα Βάλτα πρέπει να καθιέρωσαν το όνομα Βάλτα. Το πότε χτίστηκε αυτός ο οικισμός, μας είναι άγνωστο. Σε επίσημα κρατικά έγγραφα το όνομα Βάλτα αναφέρεται, για πρώτη φορά, το έτος 1579 μ. Χ. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε μέχρι το 1957. Τότε ο πρόεδρος της Κοινότητας, Ζέρβας Ιωάννης, με απόφαση του Κοινοτικού Συμβουλίου, μετονόμασε το χωριό από Βάλτα σε Κασσάνδρα. Το όνομα αυτό διατηρήθηκε μέχρι το 1965. Τότε η κοινότητα μετατράπηκε σε Δήμο. Πρώτος εκλεγμένος Δήμαρχος ήταν ο Παπαγιάννης Αστέριος. Ο Δήμαρχος αυτός με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στην αρχή του 1965, μετονόμασε το χωριό από Κασσάνδρα σε Κασσάνδρεια. Αυτό το έκανε στη μνήμη της μεγάλης Μακεδονικής πόλης που όπως λέχθηκε παραπάνω ο Μακεδόνας Βασιλιάς Κάσσανδρος έχτισε το 316 π. Χ. στην αρχή της Χερσονήσου, στη θέση της σημερινής Ν. Ποτίδαιας.

*Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθούν τα παρακάτω:
Και το όνομα αυτής Κασσάνδρεια και όχι Κασσανδρεία……

Στις πινακίδες οδικής σήμανσης, το όνομα της πόλης μας, είναι λαθεμένα τονισμένο, ως Κασσανδρεία και όχι ως Κασσάνδρεια.
Πρέπει να σημειωθεί ότι το όνομα αυτό κλίνεται ως εξής:
Ονομαστική η Κασσάνδρεια
Γενική της Κασσάνδρειας ή της Κασσανδρείας
Αιτιατική την Κασσάνδρεια.
Είναι προφανές ότι μόνο στη Γενική πτώση μπορούμε να γράφουμε και της Κασσανδρείας.
Στις πινακίδες οδικής σήμανσης γίνεται αναφορά στην Αιτιατική πτώση, δηλαδή «προς την Κασσάνδρεια…» ή στην Ονομαστική πτώση «η Κασσάνδρεια…».
Να ελπίσουμε ότι η Δημοτική μας αρχή θα διορθώσει αυτή την ασχήμια πράγματι.
Σχετικά με την ιστορία αυτού του ονόματος αξίζει να σημειωθούν τα εξής:
Ο ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΣ βασιλιάς της Μακεδονίας, το 316 π.Χ., έκτισε στην περιοχή της αρχαίας Ποτίδαιας μια πόλη την οποία ονόμασε Κασσάνδρεια από το όνομά του αντιγράφοντας ίσως τον Μέγα Αλέξανδρο με την Αλεξάνδρεια. Η πόλης αυτή, σημαντική του Μακεδονικού Βασιλείου, καταστράφηκε περί τον 60 μ.Χ. αιώνα από τους Ούννους.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
ΜΑΚΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΤΙΜΟΛΕΩΝ Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ
ΕΡΕΥΝΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ & ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ-ΧΑΡΤΩΝ-ΚΕΙΜΕΝΩΝ:
Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2008-2021 ®

ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑ - ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ

Wednesday, June 24, 2020
Η χερσόνησος της Κασσάνδρας ήταν από τα πανάρχαια χρόνια μια περιοχή πλούσια σε κυνήγι, αλιεία, βοσκότοπους, πολλά πόσιμα νερά, σε κατάλληλη εμπορική και στρατηγική θέση.
Όλοι αυτοί οι παράγοντες συντέλεσαν στο να κατοικείται συνέχεια από τους προϊστορικούς χρόνους έως και σήμερα.
Μέχρι τώρα ξέρουμε από επιφανειακές παρατηρήσεις παλαιότερων ερευνητών, που έγιναν σε προϊστορικούς οικισμούς της χερσονήσου, ότι χρονικά ορισμένοι από αυτούς αρχίζουν να λειτουργούν κατά τη τελική νεολιθική περίοδο, γύρω στο 4.500 π.Χ και ορισμένοι έχουν συνεχή κατοίκηση σ’ όλη τη διάρκεια της εποχής του χαλκού (3.100 - 1.050 π.Χ.).
Όπως μας πληροφορούν αρχαίες πηγές η χερσόνησος της Κασσάνδρας και γενικά της Χαλκιδικής κατοικείτο, πριν την αποίκηση από τους Ερετριείς και Χαλκιδείς κυρίως (12-8ος αιώνα π.Χ.), από διάφορα πρωτοελληνικά φύλλα όπως ήταν οι Πελασγοί και οι Θράκες. Δεν είναι τεκμηριωμένο όμως, μέχρι στιγμής, ποιοι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της χερσονήσου κατά τη νεολιθική περίοδο και πότε πρωτοεγκαταστάθηκαν σ’ αυτήν. Οι περισσότεροι οικισμοί της χερσονήσου κατοικούνται συνεχώς για χιλιάδες χρόνια όπως φαίνεται από επιφανειακά ίχνη. Σ’ όλη αυτή τη μεγάλη χρονική περίοδο που διανύεται από το 4.500 π.Χ. μέχρι το 12ο αιώνα π.Χ., δεν ξέρουμε αν οι προϊστορικοί οικισμοί της χερσονήσου κατοικούνταν από τους ίδιους φυλετικά ανθρώπους. Στοιχεία όπως η ίδια θέση κατοίκησης για χιλιάδες χρόνια, ο τρόπος διαβίωσής τους, η διατροφή τους καθώς και η πολιτιστική τους πορεία στην τέχνη (αγγειοπλαστική - ειδωλοπλαστική - εργαλεία κλπ.), δείχνουν πως υπήρχε μια θέση κοινή μεταξύ τους. Ιδιαίτερα η μεγάλη σε διάρκεια χρόνου διαβίωση στην ίδια συνεχώς θέση, δείχνει πως παρ’ όλες τις πιθανές καταστροφικές επιδρομές κοντινών ή μακρινών επιδρομέων, πως δεν τους επηρέασε ουσιαστικά ώστε να έχουμε ριζικές πληθυσμιακές αλλαγές. Στην ύστερη εποχή του χαλκού ανασκαφικά πλέον δεδομένα φανερώνουν μετακινήσεις πληθυσμών στη χερσόνησο από τη νότιο Ελλάδα.
Οι νότιοι Έλληνες ονόμαζαν την περιοχή της Χαλκιδικής Θράκη επειδή ήταν περιοχή της ευρύτερης Θράκης και κατοικούντο στο μεγαλύτερο ποσοστό της από Θράκες. Κατά τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα η Θρακιική φυλή που κατοικούσε στη χερσόνησο ήταν οι Κρουσιαίοι. Ο Στράβων μάς πληροφορεί πως οι Χαλκιδείς της Εύβοιας ίδρυσαν τριάντα πόλεις στη γη των «Σιθώνων». Η γη των Σιθώνων πρέπει να περιλάμβανε ένα μεγάλο μέρος της Χαλκιδικής και το πιθανότερο και τη Κασσάνδρα.
Οι Θράκες στους προϊστορικούς χρόνους κατοικούσαν σ’ όλο το βορειοελλαδικό χώρο μέχρι και περιοχές της Εύβοιας, της Βοιωτίας και Αττικής, όπως και διάφορα άλλα πρωτοελληνικά φύλα. Δεν ξέρουμε αν ήταν αυτοί που πρωτοΐδρυσαν τους προϊστορικούς οικισμούς της χερσονήσου που σχεδόν όλοι βρίσκονται σε φυσικούς λόφους - τούμπες.
Σημαντικά στοιχεία όπως το τοπωνύμιο Χρούσω ή Κρούσω, η ύπαρξη του μεγαλύτερου προϊστορικού οικισμού της χερσονήσου στην περιοχή της Θεράμβου ή Θράμβου, καθώς και η ονομασία της που είναι Θρακιική, φανερώνουν πως η Θρακιική φυλή που κατοικούσε στη χερσόνησο ήταν οι Κρουσιαίοι.
Η ανακάλυψη του χαλκού και ειδικά της κατασκευής χάλκινων όπλων και εργαλείων στάθηκε ένα πολεμικό μυστικό το οποίο κρατήθηκε για αιώνες και διαδόθηκε πολύ αργά στους λαούς και ειδικά σ’ αυτούς που δεν είχαν μεγάλες εμπορικές επαφές με τους λαούς της Μεσογείου, από τους οποίους πιστεύεται πως πρωτοξεκίνησε και διαδόθηκε η επεξεργασία των μετάλλων. Ξέρουμε ότι από την εποχή του λίθου και κυρίως στην ύστερη εποχή του χαλκού υπήρχε εμπορική επαφή μεταξύ των οικισμών της χερσονήσου και των οικισμών του νοτιοελλαδικού χώρου. Ιδιαίτερα κατά τους μυκηναϊκούς χρόνους η επαφή αυτή ήταν πολύ σημαντική όπως δείχνουν επιφανειακά όστρακα που βρέθηκαν στη Σίβηρη καθώς και από προσωπικές παρατηρήσεις στην επιφάνεια άλλων προϊστορικών οικισμών.
Δεν έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα χάλκινα εργαλεία ή όπλα στη χερσόνησο. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες που έχουμε δείχνουν ότι η χρήση των λίθινων εργαλείων στη χερσόνησο συνεχίστηκε και στην ύστερη εποχή του χαλκού. Οι προηγμένοι στον τομέα της μεταλλουργίας οικισμοί του Αιγιακού χώρου, πιθανόν κρατούσαν σκόπιμα μυστικό την επεξεργασία του χαλκού και αν πουλούσαν χάλκινα εργαλεία και όπλα θα πρέπει να τα πουλούσαν πολύ ακριβά σ' αυτούς τους λίγους των οικισμών της χερσονήσου που είχαν τη δυνατότητα να τα ανταλλάξουν με τα αγαθά τους.
Οι αποικιακές πόλεις αρχίζουν και ιδρύονται στη χερσόνησο της Παλλήνης από τον 13 αιώνα π.Χ. (Μένδη - Σκιώνη) μέχρι και τον 6ο αιώνα π.Χ. Παρατηρούμε πως όλες σχεδόν οι πόλεις της χερσονήσου κτίζονται πάνω ή δίπλα στις τοποθεσίες που υπήρχαν προϊστορικοί οικισμοί με συνεχή ζωή όπως στην Άφυτο, Σάνη, κλπ. ή δίπλα σ’ αυτούς. Αυτό σημαίνει πως η εξέλιξη των προϊστορικών οικισμών είναι η αποίκηση ή και η συμβίωση από αποίκους κάποιων μεγαλουπόλεων του νοτιοελλαδικού χώρου στην ύστερη εποχή του χαλκού οι οποίοι κυριάρχησαν τελικά στη χερσόνησο της Κασσάνδρας.

● Κασσάνδρεια (Τούμπα)

Ίχνη προϊστορικού οικισμού παρατηρήθηκαν στην περιοχή Τούμπα της Κασσάνδρειας πάνω σ’ ένα φυσικό λόφο (τούμπα) ο οποίος βρίσκεται 3 χιλιόμετρα απόσταση από τη θάλασσα της Μικρής Κύψας. Ο λόφος αποτελεί απόληξη μιας λοφοράχης που ξεκινάει από τον παλιό οικισμό Κρεμμύδι και στην ανατολική πλαγιά του φαίνεται πως ήταν τεχνητά ξεκομμένος απ’ αυτήν. Δύο δασικοί δρόμοι ανοίχτηκαν από τα Νότια και Βορειοανατολικά της Τούμπας οι οποίοι προκάλεσαν καταστροφή στο χώρο. Πολλά ίχνη κατοίκησης του οικισμού της Τούμπας υπήρχαν στα σημεία που πέρασαν οι δρόμοι. Οι πλαγιές της Τούμπας είναι σκεπασμένες με δασική βλάστηση, πουρνάρια και πεύκα.
Η κορυφή της Τούμπας είναι επίπεδη και φαίνονται ίχνη κατοίκησης, όστρακα, θεμελιώσεις σπιτιών κλπ. Ίχνη κατοίκησης φαίνονται σ’ όλες τις πλαγιές της Τούμπας. Επίσης φαίνεται από επιφανειακά ίχνη ότι υπήρχε εγκατάσταση και χαμηλότερα από τις πλαγιές της κοντά στο ρέμα Γιοβάνη λάκκος. Νότια της Τούμπας υπάρχει ρέμα με πόσιμο νερό και όπως είδα τα ίχνη του οικισμού φτάνουν και ως αυτό.
Βόρεια πάλι σε απόσταση 100 μέτρων από το λόφο υπάρχει χείμαρρος (Γιοβάννη λάκκος) που σήμερα συγκρατεί λίγο νερό καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Παλιότερα είχε περισσότερο νερό, όπως λένε γέροντες του χωριού της Κασσάνδρειας.
Βορειανατολικά υπάρχει πάλι ρέμα σ’ απόσταση 150 μέτρων από την Τούμπα. Το μόνο βατό σημείο και επικίνδυνο για εισβολή εχθρών στον οικισμό όπως δείχνει το ανάγλυφο της Τούμπας είναι η ανατολική μεριά της η οποία ήταν τεχνητά οχυρωμένη. Όπως δείχνει η μορφή του εδάφους φαίνεται πως η Τούμπα σ’ αυτό το σημείο ήταν τεχνητά «ξεκομμένη» από την υπόλοιπη λοφοράχη.
Ο οικισμός αποτελεί έναν από τους λίγους προϊστορικούς οικισμούς που έχει εντοπισθεί μέχρι τώρα στην ενδοχώρα της Κασσάνδρας. Τμήματα από θεμέλια σπιτιών με αργό πωρόλιθο διακρίνονται σ’ όλη την επιφάνεια της Τούμπας. Πωρόλιθος υπάρχει άφθονος στη γύρω περιοχή σαν φυσικό πέτρωμα.
Στην κορυφή και στις πλαγιές της Τούμπας υπάρχουν ποικίλα όστρακα μεγάλων και μικρών αγγείων χειροποίητης και τροχήλατης κεραμικής.
Σύμφωνα με την κεραμική, ο οικισμός πιθανόν δημιουργήθηκε στην πρώιμη εποχή του χαλκού με συνεχή λειτουργία σ’ όλη την εποχή του χαλκού και στους γεωμετρικούς χρόνους. Τα μυκηναϊκά όστρακα στην επιφάνεια της Τούμπας δηλώνουν την επαφή του οικισμού με τον μυκηναϊκό κόσμο παρά την σχετική απόσταση του από τη θάλασσα.
Ο οικισμός της Τούμπας δημιουργήθηκε σε μια περιοχή με πλούσια δασική βλάστηση και πηγαία νερά. Όπως δείχνουν τα κόκαλα των ζώων και τα τμήματα των λίθινων τριβείων που είδα στην επιφάνεια του οι κάτοικοι που κατοίκησαν από την πρώιμη εποχή του χαλκού μέχρι τους κλασικούς χρόνους στον οικισμό πρέπει να ήταν γεωργοί και κτηνοτρόφοι, ενώ παράλληλα αλίευαν όστρεα από τη θάλασσα της Μικρής Κύψας για τροφή ή για κοσμήματα.

Αποσπάσματα από το βιβλίο:
«Εποχή του λίθου και του χαλκού στην Κασσάνδρα», Κασσάνδρεια 1998
Παρασκευάς Μάγειρας - ΓΛΥΠΤΗΣ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΕΡΕΥΝΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ & ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ-ΧΑΡΤΩΝ-ΚΕΙΜΕΝΩΝ:
Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2008-2021 ®


ΧΑΡΤΕΣ - ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Αρχαιολογικοί Χώροι Κασσάνδρειας
Wednesday, June 24, 2020
Ο Διαρκής Κατάλογος των Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων της Ελλάδος του Υπουργείου Πολιτισμού «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» για τις Ζώνες προστασίας εντός και εκτός οικισμών αναφέρει για την Τοπική Κοινότητα Κασσάνδρειας Δήμου Κασσάνδρας:

«Λεκάνη». Οικισμός ιστορικών χρόνων. Υπό κήρυξη. Υπό θεσμοθέτηση ζώνες προστασίας Α και Β.
«Σίβηρη». Τρεις χώροι προϊστορικής εποχής. Υπό κήρυξη.
«Σίβηρη». Προϊστορικός οικισμός στα Σταθέικα στα όρια του εγκεκριμένου σχεδίου. Υπό κήρυξη.
«Στεφάνι και Μικρή Κύψα». Οικισμοί προϊστορικών και αρχαϊκών χρόνων και ύστερης αρχαιότητας αντίστοιχα. Υπό κήρυξη. Υπό θεσμοθέτηση ζώνες προστασίας Α και Β.
«Βουλγάρα». Προϊστορικός οικισμός.
Κήρυξη ΦΕΚ 677/Β/3.7.98, ΥΑ: ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/20153/1227/19.6.98
«Κουτσουπιά». Πόλη, ιερό και νεκροταφείο νότια από τον οικισμό Σταυρονικήτα.
Κήρυξη ΦΕΚ 1057/Β/28.8.2000, ΥΑ: ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/31756/1603/31.7.2000
«Αρχαία Σάνη». Πόλη, ιερό και νεκροταφείο.
Κήρυξη ΦΕΚ 1057/Β/28.8.2000, ΥΑ: ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/31756/1603/31.7.2000. Υπό θεσμοθέτηση ζώνες προστασίας Α και Β. Υπάρχει διάσπαρτη κεραμική στον οικισμό Σταυρονικήτα.

ΕΡΕΥΝΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ & ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ-ΧΑΡΤΩΝ-ΚΕΙΜΕΝΩΝ:
Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2008-2021 ®


Φωτογραφίες

ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑΣ

Wednesday, June 24, 2020
Η περιφέρεια της Βάλτας σε χωράφια και δάση, πολύ περιοριζόταν ως τα 1930-’40 απ’ τις κτηματικές περιοχές των αγιορείτικων μετοχιών.
Τα μοναστήρια του Αγίου Όρους απόχτησαν στην Κασσάνδρα εκτάσεις γης, στα μετά από το 10ο αιώνα χρόνια. Στις εκτάσεις αυτές, που τις απόχτησαν τα μοναστήρια κατά καιρούς, έκτισαν σπίτια κι άλλα κτίσματά τους, σαν αγροτικές τους εγκαταστάσεις. Ήταν τα σπίτια αυτά με τ’ άλλα κοντινά τους κτίσματα, τα μοναστηριακά μετόχια. Τα μετόχια, κάηκαν κι αυτά κατά την επανάσταση του 1821.
Ύστερ’ απ’ την επανάσταση, τα μετόχια ξανακτίστηκαν. Κι ενώ πριν απ’ αυτή ίσως να ήταν λιγότερα, στα μετά απ’ την επανάσταση χρόνια κι ως το 1900 έφτασαν να είναι, μέσα στην Κασσάνδρα, 24 μετόχια.
Οι μετοχίτικες περιοχές σε χωράφια και δάση, υπολογίζονταν στα 4/5 της όλης έκτασης της χερσονήσου. Και ήταν τα χωράφια τους από τα πιο εύφορα και καλύτερα του τόπου της, και τα δάση τους από τα πιο ομαλά σε έδαφος.

Τα μετόχια, που οι περιοχές τους συνορεύονταν με την κτηματική περιοχή της Βάλτας, ήταν:

«Του Κρουμμύδ» (το Κρομμύδι). Στα βορειοδυτικά του χωριού. Ανήκε στο μοναστήρι του Αγίου Παύλου.
«Του Καρακάλλ’» (το Καρακάλλι). Στα βόρεια περίπου του χωριού κι ανήκε στο μοναστήρι του Καρακάλλου.
«Του Λαυριώτ’κου» (το Λαυριώτικο). Επίσης στα βόρεια κι ανήκε στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας.
«Του Ρουσ’κου» (το Ρούσικο). Στα βορειοανατολικά κι ανήκε στο μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα.
«Του Αζάπ’κου» (το Αζάπικο). Στα ανατολικά κι ανήκε στο μοναστήρι του Παντοκράτορα.
«Του Κιλλι' (το Κελλί). Στα νοτιοδυτικά κι ανήκε στο μοναστήρι Σιμωνόπετρας.
«Του Παπακυρίτση» (το Παπακυρίτση). Δασική έκταση του μοναστηριού Ιβήρων. Αγοράσθηκε πριν από αρκετά χρόνια κι έγινε ιδιιωτικό κτήμα Βαλτιώτικο.

Η περιοχή της Βάλτας, ο από ανέκαθε ζωτικός της χώρος, ευρύνθηκε μετά το 1924 με τις απαλλοτριώσεις των μετοχίτικων περιοχών. Χωράφια από πολλά στρέμματα γης, μοιράστηκαν σε ακτήμονες κατοίκους της Βάλτας.

Τοπωνυμίες της περιοχής

Από τα παλιότερα χρόνια κι ως τα 1930-’40, παραδόθηκαν απ’ τους παλιότερους στους νεότερους κατοίκους του χωριού, οι πιο κάτω ονομασίες των τοποθεσιών της περιοχής. Τις γράφουμε, όπως μας τις είπαν, για πολλές δε απ’ αυτές αναφέρουμε και τις αιτίες που συντέλεσαν στο να δοθούν σε τοποθεσίες οι ονομασίες αυτές. Με τα τοπωνύμια αυτά καθορίζονται τα ιδιόκτητα χωράφια κλπ. στις διάφορες θέσεις της περιοχής.
Προχωρούμε στη σειρά κατά τομείς. Τομείς, που χωρίζουν την περιοχή νοητές ευθείες γραμμές των σημείων του ορίζοντα και με κέντρο τους ψηλό σημείο του χωριού. Το σημείο, είναι η θέση της δεξαμενής του υδραγωγείου σήμερα.

Έτσι βρίσκονται:

Στο βορειοδυτικό τομέα:

01. «ΗΚά(μ)πους» (ο Κάμπος). Κομμάτι της κοιλάδας που βρίσκεται κοντά στο χωριό και βόρειά του. Την κοιλάδα τη σχηματίζουν ανάμεσά τους τα νότια απ’ το χωριό και βόρεια απ’ αυτή χαμηλά υψώματα. Στενόμακρη, καταλήγει σε ομαλή προς το Θερμαϊκό ακτή.
02. «Τ’Χατζή η λάκκους» (του Χατζή ο λάκκος). Κοίτη με αρκετό φάρδος. Αρχίζει από το πιο πάνω κομμάτι της κοιλάδας, τη διασχίζει στο φάρδος της και καταλήγει στην ακτή, στο Θερμαϊκό. Δέχεται από τα υψώματα βρόχινα νερά, κρατεί σε μερικά της σημεία μερικά και καταντούν ελόνερα, βούρκοι. Έχει νεροχαρή φυτά, λυγαριές, αγριοκάλαμα, ψαθιά, ιτιές. Λένε πως στο λάκκο αυτόν πνίγηκε, κατά το πέρασμά του σε ώρα νεροποντής, κάποιος που λεγόταν Χατζής.
03. «Τον Γιονφύρ’» (το Γιοφύρι). Υπήρχε σε παλιότερα χρόνια μικρή ρεματιά με γιοφύρι.
04. Η «Παλιόχουρα» (Παλιόχωρα). Λένε πως στην τοποθεσία αυτή υπήρχε στα παλιά χρόνια χωριό. Άλλοι λένε, πως σ’ αυτή ήταν η αρχαία πόλη Άφυτις.  Πιθανό είναι να υπήρχε χωριό. Δεν αποκλείεται όμως και το δεύτερο. Βρέθηκαν και βρίσκονται «αντίκις» (αντίκες, αρχαία νομίσματα).
05. «Τα Λαυριώτ’κα» (Λαυριώτικα). Χωράφια του μετοχιού Λαυριώτικου, που μέρος τους διανεμήθηκε σε κατοίκους της Βάλτας.
06. Η «(Μ)πα(μ)πακιά)» (Μπαμπακιά). Χωράφια στα οποία παλιότερα σπέρνονταν μπαμπάκια, ίσως γιατί σ’ αυτά ευδοκιμούσαν περισσότερο.
07. Τα «Λεύκια» ή «Αλένκια”. Ρεματιά με άγριες λεύκες.
08. Τα «Καρακαλ’νά» (Καρακαλλινά). Χωράφια της περιοχής του μετοχιού Καρακάλλου, που παραχωρήθηκε σε κατοίκους του χωριού.
09. Η «Κερασιά». Χωράφια της κοιλάδας κοντά στο χωριό και παράπλευρα στου «Χατζή» το λάκκο.
10. Η «Ματσαγγόν’» (Ματσαγγόνη). Χωράφια που ίσως παλιότερα ν’ ανήκαν σε εγγόνι κάποιου, που λεγόταν Μάτσης.
11. Η «(Μ)παΐλα». Τοποθεσία χωραφιών του μετοχιού Κρομμύδι.
12. Η «Ρίζους» (ο Ρίζος). Έκταση χωραφιών κοντά στου «Χατζή» το λάκκο, στην οποία από παλιότερα χρόνια φυτεύτηκαν μουριές.
13. Η «Τσαπουρνιά». Χωράφια σε πλαγιές με μικρή κλίση. Η ονομασία της από το ότι σε παλιότερα χρόνια υπήρχαν σε σημεία της πιο πολλές «τσαπουρνιές» (πουρνιές).
14. Η «Άι Γιώρ’ς» (ο Άγιος Γεώργιος). Χωράφια σε ψηλωσιά. Υπάρχουν σε σημεία τους θεμέλια παλιού ξωκκλησιού του Αγίου, που το χάλασαν οι Τούρκοι κατά το ‘21. Στα θεμέλια υπάρχει χτιστό προσκυνητάρι, με εικόνες και καντήλι μέσα του. Στο ορθογώνιο των θεμελίων μέσα, υπάρχουν δυο μεγάλα πεύκα, που κανείς δεν τα θίγει.
15. Τον «Κρουμμυδ’» (το Κρομμύδι). Θέση στην οποία πριν απ’ την επανάσταση ήταν το μικρό χωριό Κρομμύδι, που κάηκε κι αυτό απ’ τους Τούρκους και δεν ξαναχτίστηκε πια. Μετά απ’ την επανάσταση, χτίστηκε το μετόχι Κρομμύδι.
16. Τα «Παπασταθχιώτ’κα» (Παπασταθιώτικα). Περιοχή χωραφιών του μετοχιού Παπαστάθη, βορειοδυτικά και μακριά απ’ το χωριό. Τα χωράφια της διανεμήθηκαν σε κατοίκους του χωριού.
17. Τα «Ξινουφουντ’νά» (Ξενοφωντινά). Χωράφια της περιοχής του μετοχιού Ξενοφώντος, πιο πέρα απ’ την περιοχή του μετοχιού Παπαστάθη. Μέρος τους διανεμήθηκε σε κατοίκους του χωριού.
18. «Τον Βλάχ’κον» (το Βλάχικο). Μεγάλο χωράφι σε ψηλή θέση. Ανήκε παλιότερα σε εγκατασταθείσα στη Βάλτα οικογένεια Βλάχων. Στο έδαφος του βρίσκονται μεγάλα κοχύλια.
19. Οι «Μουρτιές». Τοποθεσία, που σε άκρες από δάση της βρίσκονται πολλές μουρτιές.
20. Τα «Μνημούργια». Μέρος στο οποίο, υπήρχαν τουρκικά μνήματα, με πάνω τους στημένες μακριές, μεγάλες πέτρες. Ήταν από Τούρκους, που κατοικούσαν σε παλιά χρόνια το χωριό Κρομμύδι.
21. Η «Γ'κύψια» (Κύψα). Στενή κοιλάδα με χωράφια του μετοχιού Κρομμύδι, που διανεμήθηκαν σε κατοίκους της Βάλτας. Φτάνει στην ομώνυμη ομαλή παραλία.
22. Τα «Τουρκουμνήματα» (Τουρκομνήματα). Χωράφι πολύ κοντά στο χωριό, στο οποίο μέχρι το 1920 περίπου, βρίσκονταν πέτρες μακριές μπηχτές στο έδαφος του- ήταν σ’ αυτό τουρκικά μνήματα.
23. Η «Κασσαβέτ’» (Κασσαβέτη). Κοντά στο χωριό. Χωράφια με έδαφος αργιλώδες. Ο μέσ’ απ’ αυτά χωραφόδρομος άλλοτε, με πολλή λάσπη κατά το χειμώνα. Βρίσκονταν παλιότερα μεγάλα κοχύλια, και τελευταία αποκαλύφτηκαν μάζες με πλήθη απ’ αυτά.
24. Τον «Γλυφονέρ» (το Γλυφονέρι). Χωράφια πλαγερά λίγο, πέρ’ απ’ το στενό μέρος της κοιλάδας του «Κάμπου». Σε σημείο τους, υπήρχε πριν συστάδα από μεγάλους θάμνους, με πηγή στην άκρη της. Το νερό της πηγής ήταν «γλυφό» (υπόγλυκο).
25. «Τ’ Πουρνάρα οι ασκαμνιές» και «τ’ Πουρνάρα τον νιρό». Μουρούνας παλιότερα, που ο ιδιοκτήτης του λεγόταν Πουρνάρας. Σε σημείο της τοποθεσίας, υπάρχει ρεματιά με πηγή νερού.
26. «Τ' Τσι(μ)πλιάρ’οι ιλιές» (του Τσιμπλιάρη οι ελιές). Χωράφι με ελαιόδεντρα παλιότερα, που ανήκε σε ιδιοκτήτη, ο οποίος, φαίνεται, έπασχε από αρρώστια των ματιών του.
27. «Τ’ (Γ)κά(γ)κα του κ’τσάκ ’» (του Γκάγκα του κουτσάκι). Από το επώνυμο παλιού ιδιοκτήτη χωραφιού, που λεγόταν Γκάγκας και ήταν και κουτσός.
28. «Τ’ Πουλυγυρ’νον» (του Πολυγυρινού). Από χωράφι μεγάλο που παλιότερα ανήκε σε ιδιοκτήτη καταγόμενο, από τον Πολύγυρο Χαλκιδικής.
29. «Τ’ (Μ)πατσουγιάνν’ η λάκκα». Από χωράφι που βρισκόταν σε «λάκκα» (βαθύ μέρος) και που ο ιδιοκτήτης του είχε το επώνυμο (Μ)πατσουγιάννης.
30. «Τ’ Φάβα οι λάκκις». Χωράφια με βαθιά σημεία τους σα λάκκες. Κουκκιά που σπέρνονταν σ’ αυτά φαίνεται, έκαναν καλή φάβα.
31. «Τ’ Παπά τον νιρό». Χωράφι κάποιου παπά παλιότερα, με πηγή νερού.
32. Τα «Ψουμουχόρτια» (Ψωμοχόρτια). Στα χωράφια της τοποθεσίας αυτής, ωρίμαζαν πολύ καλά τα σιτάρια και γινόταν απ’ αυτά καλό ψωμί.
33. Η «Μάλτα» ή οι «Μάλτις» (Μάλτες). Χωράφια σε τμήμα της στενής κοιλάδας του «Κάμπου».
34. «Τ’ Κ’νουπ’» (του Κουνούπη). Χωράφια σε δάση ανάμεσα, που ο ιδιοκτήτης τους είχε το επώνυμο Κουνούπης.
35. Οι «Βάις» (Βάγιες). Επειδή στα δάση της τοποθεσίας υπήρχαν πολλές «βάιες» (δάφνες).
36. «Του Στιφάν» (το Στεφάνι). Τοποθεσία με δάσος σε σχήμα στεφανιού.
37. Η «Γ’ροννάρ’» (Γουρουνάρη). Μέρος στο οποίο παλιότερα υπήρχαν «μα(ν)τρινιές» (μικρά σημεία γυμνά με δάση ανάμεσα), στις οποίες σύχναζαν αγριογούρουνα.

Στο νοτιοδυτικό τομέα:

38. «Τ’ Μάρ’τον (μ)π’γάδ»' (του Μάρι- ίσως Μάριου - το πηγάδι). Ονομασία θέσης, από πηγάδι που θα υπήρχε παλιότερα και που ο νοικοκύρης του θα λεγόταν Μάριος.
39. Τα «Καραγάτσια». Στη θέση αυτή, κατά μάκρος του προς τη θάλασσα παλιού δρόμου, δεξιά κι αριστερά του, υπήρχαν χοντρόκορμα και ψηλά «καραγάτσια» (φτέλιες). Ξυλεύτηκαν κατά τα τελευταία του 1930-’40 χρόνια.
40. «Η Άις Νικόλας» (ο Άγιος Νικόλαος). Χωράφια μέρους της κοιλάδας του «Κάμπου». Πλάι από τον προς τη θάλασσα δρόμο, υπάρχει κτισμένο ξωκκλήσι του Αγίου. Κτίστηκε ύστερ’ από το 1912, από τον πρώτο που υπηρέτησε στη Βάλτα αστυνομικό διοικητή, που ονομαζόταν Γκλάγκας.
41. «Τον Κιλλιώτ’κον» (το Κελλιώτικο). Χωράφι αρκετά μεγάλο κι επίπεδο, παράπλευρα στου «Χατζή» το λάκκο, κομμάτι της κοιλάδας του «Κάμπου». Εισχωρούσε στην κτηματική περιοχή της Βόλτας, και ανήκε στο μετόχι Κελλί.
42. Τα «Τσαλέικα». Τοποθεσία με χωράφια που ανήκε σε μέλη οικογένειας απ’ το χωριό, που είχαν το επώνυμο Τσαλέοι. Υπήρχαν σε ψηλό σημείο η καλύβα και το αλώνι τους κλπ.
43. Οι «Κιλλώτ’κις οι ασκαμνιές». Χωράφια αρκετά μεγάλα στο τελευταίο μέρος της στενής κοιλάδας του «Κάμπου», με φυτεμένες, από παλιότερα χρόνια, μουριές. Ανήκαν στο μετόχι Κελλί.
44. Η «Σίβηρ ’» (Σίβηρη). Ομαλή παραλία στην οποία καταλήγουν η στενή κοιλάδα του «Κάμπου» και η κοίτη του «Χατζή» του λάκκου, που διασχίζει την κοιλάδα. Ανεξακρίβωτο κι άγνωστο παραμένει το γιατί η παραλία αυτή πήρε από τα παλιά χρόνια την ονομασία Σίβηρις. Εικασίες, συμπερασμοί και υποθέσεις γίνονται μονάχα. Ήταν, η παραλία αυτή, το επίνειο της Βάλτας.
45. «Τ’ Άι Δημητριάτ’κο» (το Αϊδημητριάτικο). Χωράφια όχι πολύ μακριά απ’ το χωριό, με πηγή νερού, με συστάδες από πολύ παλιά ελαιόδεντρα, με θεμέλια χαλασμένου απ’ τον καιρό της επανάστασης ξωκλησιού. Σ’ αυτά κτισμένο νεότερο προσκυνητάρι του Αγίου Δημητρίου, με καντήλι και εικόνες μέσα του. Από τα πολύ παλιά χρόνια τα χωράφια ανήκουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και νοικιάζονται απ’ τη Μητρόπολη Κασσάνδρειας. Το εισόδημα ανήκει στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης.
46. Η «Καμήλα». Χωράφια με ελαιόδεντρα και μουριές. Το έδαφος της τοποθεσίας σχηματίζει λόφους, που μοιάζουν με ύβους καμήλας.
47. «Η Άϊς Στέφανους» (ο Άγιος Στέφανος). Χωράφια με ελιόδεντρα σε πλαγιές και μουριές. Σε σημείο τους θεμέλια παλιού ξωκλησιού, με προσκυνητάρι πάνω σ’ αυτά. Κοντά στα θεμέλια βρέθηκαν μεγάλα κομμάτια από μαρμαρένια κολώνα, καθώς κι επίσης μαρμαρένια οκτάγωνη βάση της. Δω και κει, στα χωράφια μέσα, υπάρχουν κομμάτια κεραμιδιών.
48. Τα «Χειμαδγιά» (Χειμαδιά). Γειτονική προς την προηγούμενη τοποθεσία, με ελιόδεντρα και μουριές, με υπήνεμα σημεία της κατάλληλα για «χειμαδιά» (χειμωνιάτικα μαντριά κοπαδιών).
49. Η «(Μ)πο(ν)ταή». Χωράφια με συστάδες από ελιόδεντρα και με μουριώνες.
50. Τ’ «Αρβανίτ» (του Αρβανίτη). Με ελαφρά ανώμαλο έδαφος χωράφια, που ανήκαν σε Ηπειρώτη ιδιοκτήτη, που εργάστηκε σαν κτίστης μετά την επανάσταση στη Βάλτα. Του δόθηκαν τα χωράφια από άλλον, σαν πληρωμή για εργασία του.
51. «Τ’ Κουλουβού» (του Κουλουβού). Χωράφια που ονομάστηκαν έτσι από το επώνυμο παλιότερου ιδιοκτήτη τους.
52. Η «(Μ)πατάκα». Θέση σε κάπως βαθύ μέρος. Με ψηλές λεύκες άλλοτε, με παλιά στέρνα νερού, με πηγή και με πολλά φυτά ποώδη που αγαπούν το νερό. Απ’ το αρκετό νερό που τρέχει απ’ όπου πηγάζει, το έδαφος υγραινόταν τόσο που βούλιαζαν «(μ)πατάκωναν» τα πόδια των ζώων και ανθρώπων, κατά το πέρασμά τους.
53. Τα «Βρουμουνέργια» (Βρωμονέρια). Χωράφια και δάση σε πλαγιές και βαθιά σημεία, με πηγές καλού νερού, που όμως στεκόταν και μύριζε.
54. «Τ’ Αβδά τ’ αλώνια». Τοποθεσία, στην οποία ίσως παλιότερα είχε τ’ αλώνια του γεωργός που είχε το επώνυμο Αβδάς.
55. «Τ' Σιραφείμ η λάκκα» (του Σεραφείμ η λάκκα). Πλαγερά χωράφια που σχηματίζουν βαθύ κάπως σημείο τους - λάκκα -, στη διακλάδωση του αγροτικού δρόμου, απ’ τον προς τη Σίβηρη, προς το μετόχι Κελλί.
56. Η «Ζαφειρούδα». Πλαγερά χωράφια, κοντά στην προηγούμενη τοποθεσία.
57. Τα «Κιλλιώτ’κα» (Κελλιώτικα). Χωράφια της περιοχής του μετοχιού Κελλί, που διανεμήθηκαν σε κατοίκους της Βάλτας.
58. Η «Απανουχώρα» ή «Απανηχώρα» (Απανωχώρα ή Απανινή Χώρα). Σε απόσταση χιλιομέτρου περίπου από το χωριό. Με παλιά βρύση, που ακατάπαυστα χύνει το κρύο νερό της. Πριν από το 1930-’40, μεγάλα δέντρα (καρυδιές, συκιές, λεύκες, μουριές κλπ.), καθώς και μικροί κοντά στη βρύση λαχανόκηποι, έκαναν το γύρω από τη βρύση μέρος πολύ γραφικό τοπίο. Στην τοποθεσία γύρω, μάζες από σπασμένα παλιά κεραμίδια κάμποσο βαθιά στο χώμα κι ακόμα κι άλλα ευρήματα που κατά καιρούς βρέθηκαν, μαρτυρούν αδιάψευστα πως στο μέρος αυτό πραγματικά ήταν: Επάνω Χώρα- πως ήταν εκεί χωριό δηλαδή συνδεδεμένο με κάποιο άλλο, που αυτό αναμφίβολα ήταν η πολύ παλιά Βάλτα.
59. «Η Άριους» (ο Άριος). Τοποθεσία με χωράφια σε βαθιά κάπως μέρη και με πηγή καθαρού και κρύου νερού, σε αβαθή σπηλιά. Το πυκνό δάσος της πριν εκθαμνωθεί, είχε πολλά «άρια» (δρυς άριες). Απ’ αυτόν το λόγο και η ονομασία της τοποθεσίας. Άλλοι λένε, πως η ονομασία προήλθε από τη λέξη: άγριος, γιατί το δάσος εκεί, σαν πυκνό που ήταν, ήταν άγριο.
60. Η «Τρα(ν)ταφ’λίνα» (Τριανταφυλλίνα). Θέση με ελαφρά ανώμαλο έδαφος. Άγνωστο γιατί ονομάστηκε Τριανταφυλλίνα. Υπάρχει μεγάλη συστάδα από ψηλές άγριες λεύκες, παλιά στέρνα νερού και πηγή του, με καθαρό και κρύο το νερό της.
61. Τα «Βδίσματα». Τοποθεσία που σημεία των χωραφιών της βυθίζονταν ίσως από κενά που δημιουργούσαν βαθιά τους υπόγεια νερά. Βυθίσματα, «β’θίσματα», «Β’δίσματα».
62. «Τ’ς Μαλάμους» (της Μαλάμως). Θέση της οποίας κάποιο χωράφι ανήκε σε ιδιοκτήτρια που ονομαζόταν Μαλάμω.
63. «Τ Άγά η βρύσ'» (του Αγά η βρύση). Κοντά στο χωριό. Θέση στην οποία πηγή νερού διαμορφώθηκε σε βρύση από αξιωματικό μικρού τουρκικού ασκεριού, για να υδρεύονται οι άνδρες του, κατά το λίγο διάστημα που έμεινε στην άκρη του χωριού το ασκέρι.
64. Η «Καλουγριά» (Καλογριά). Χωράφια πλαγερά σε ρεματιά. Σε παλιά χρόνια, λένε πως θα έμενε εκεί κάποια καλογριά.
65. «Τ’Λαγδά» (του λαγδά). Βαθύ μέρος, σε συνέχεια περίπου της προηγούμενης τοποθεσίας. Πήρε την ονομασία του ίσως γιατί θα υπήρχαν πολλοί λαγοί.
66. «Τ Ασπρόβραχα». Δρόμος μέσ’ από δάσος και χωράφια. Το έδαφος ασπρουλό, ασπρόχωμα.
67. Η «Λικάν» (Λεκάνη). Η προς τα νότια του χωριού πιο ψηλή κορφή των χαμηλών βουνών, η τρίτη σε υψόμετρο απ’ τις άλλες, στον τόπο της χερσονήσου, ψηλές κορφές. Πάνω της υπάρχει έκταση χωραφιού. Οι πλαγιές της δασωμένες και με πολλά πεύκα. Κοντά στα ριζώματά της παλιό ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου χαλασμένο, απ’ τον καιρό της επανάστασης. Ξανακτίστηκε πριν από το 1930-’40. Επίσης σε μικρή απόσταση απ' το ξωκλήσι πολύ παλιά βρύση, που ανακαινίσθηκε πριν από το 1940. Η ονομασία της κορυφής «Λεκάνη», πιθανό να προήλθε από το ότι, η κορυφή αυτή και οι πιο χαμηλές της, μαζί και τα προς τα βόρεια του χωριού ψηλώματα, σχηματίζουν ανάμεσά τους την κοιλάδα του «Κάμπου», το βαθούλωμα, τη λεκάνη αυτή.
68. Η «Χασαπέικ ’ η ραχώνα» (η Χασαπέικη η ραχώνα). Το ψηλότερο μέρος και προέκταση της κορυφής της Λεκάνης. Υπάρχει σ’ αυτή τοπογραφικό σημείο.
69. Η «Καραμούζη» (Καραμούζη). Δυτικά της «Λεκάνης». Χωράφια και δάση. Η ονομασία από την τουρκική λέξη καραμούζα, που σημαίνει σάλπιγγα. Υπάρχει σχετική με τη θέση παράδοση.
70. Οι «Ασ’μίνις» (Ασημίνες). Χωράφια που απέδιδαν όταν σπέρνονταν με σιτηρά κι οι ιδιοκτήτες τους έπαιρναν γρόσια, «ασημένια» αρκετά.
71. «Τ’ Παπακυρίτσ’» (του Παπακυρίτση). Χωράφια του μετοχιού Παπακυρίτση.
72. Η «Αλτίνα». Τοποθεσία κοντά στο χωριό, με μουριές, αμπέλια, ελιόδεντρα. Η ονομασία της από το όνομα Τουρκάλας, που λεγόταν Αλτίνα.
73. «Του Τσαγγαράκ» (το Τσαγγαράκι). Νοτιοανατολικά και κείθ’ απ’ τα ριζώματα της κορυφής της Λεκάνης. Πέρα απ’ την τοποθεσία αυτή, χωράφια της περιοχής του χωριού Φούρκα.

Στο βορειοανατολικό τομέα:

01. Τα «Φλυτζανάδ’κα» (Φλυτζανάδικα). Θέση με χωράφια κι ελιώνες. Βρίσκονται στη θέση αυτή κομμάτια από πήλινα φλυτζάνια και γι’ αυτό λένε, πως υπήρχαν εδώ παλιότερα εργαστήρια φλυτζανιών.
02. «Η Κά(μ)πους» (ο Κάμπος). Το συνεχόμενο, με το πρώτο και κοντά στο χωριό που βρίσκεται, μέρος της κοιλάδας του «Κάμπου». Είναι μεγαλύτερο σε μάκρος αλλά και σε φάρδος και κατευθύνεται στα βόρεια και λίγο ανατολικά της περιοχής. Φτάνει ως τα «Αφυτχιώτ’κα», ως την περιοχή της Αθύτου δηλαδή.
03. «Η Κουτσόμ ’λους» (ο Κουτσόμυλος). Όχι πολύ ψηλό μακρουλό ύψωμα με χωράφια. Πάνω του και κατά μάκρος ο δρόμος προς το χωριό Άθυτο. Πιθανό, σε ψηλό σημείο του να υπήρχε παλιότερα μύλος.
04. Η «Μαρούδα». Όχι πολύ μακριά απ’ το χωριό χωράφια. Στη θέση αυτή πέθανε παλιότερα γυναίκα με το όνομα αυτό, απομονωμένη γιατί είχε μεταδοτική αρρώστια.
05. «Η Σταυρός» (ο Σταυρός). Χωράφια που στο πλάι του χωραφόδρομου που περνούσε ανάμεσά τους υπήρχε στημένος ξυλένιος, μεγάλος σταυρός, σα σύνορο της περιοχής του χωριού και της περιοχής του μετοχιού Ρούσικου.
06. Η «Γιαννούκ’ α(μ)πάρα». Τοποθεσία με επίπεδα χωράφια σε χαμηλό σημείο. Σε μέρος τους σταματούσαν κατά το χειμώνα βρόχινα νερά και σχημάτιζαν στενόμακρη και μικρή «α(μ)πάρα» (λίμνη). Λένε, πως σ’ αυτή πνίγηκε άτομο που είχε το επώνυμο Γιαννούκας.
07. Η «Σ'ληνα» (Σουλήνα). Τα πιο πέρα και σε συνέχεια με της προηγούμενης θέσης χωράφια. Επίπεδα τα χωράφια αυτά, γειτονεύουν με χωράφια της παραλίας του Τορωναίου κόλπου. Ανήκαν πριν στο Ρούσικο μετόχι. Η ονομασία προήλθε γιατί τα χωράφια αυτά, μαζί με τα χωράφια της κοιλάδας της Βάλτας, όταν κατά το χειμώνα τα σκεπάζει πυκνή καταχνιά, μοιάζουν με πορθμό, είδος σωλήνα δηλαδή που ενώνει τους δυο κόλπους Τορωναίο και Θερμαϊκό.
08. Τα «Μιλά(γ)για». Χωράφια ανατολικά απ’ το χωριό και κοντά του. Το χώμα τους είναι αργιλώδες και ύστερ’ από βροχή κάνει πολλή λάσπη.
09. «Τον Τζιμιράδ’κον» (το Τζιμιράδικο). Χωράφια με λίγα και διάσπαρτα ελαιόδεντρα.
10. «Τ Αγιαννιον» (του Αϊ Γιαννιού). Με αρκετή έκταση ελαιώνες, με πυκνά τα ελαιόδεντρά τους.
11. Η «Καλουϊρ’κή η Λάκκα» (Καλογερική η λάκκα). Χωράφια με ελαιόδεντρα.
12. «Η Αϊ Θανά(η)ς» (ο Άγιος Αθανάσιος). Θέση χαμηλή, με χωράφια και σ’ αυτό, αμπέλια, ελαιόδεντρα. Υπήρχαν παλιότερα θεμέλια παλιού ξωκλησιού. Τώρα υπάρχει μονάχα προσκυνητάρι του Αγίου.
13. Η «Α(μ)πέλα». Μέρος στο οποίο παλιότερα υπήρχε μεγάλο αμπέλι του μετοχιού Αζάπικο.
14. Τα «Αζαπχιώτ’κα» (Αζαπιώτικα). Χωράφια της περιοχής του μετοχιού Αζάπικου.
15. Τα «Στριβδόγια», ή η «Στριβαδγιά». Χαμηλά κι επίπεδα χωράφια του μετοχιού Αζάπικου, όπου καλλιεργόταν και ο λαχανόκηπος του.
16. «Τον Τσι(γ)κούρ’» (Τσιγκούρι). Ομαλή τοποθεσία χωραφιών, με ελαιόδεντρα κι άλλα δέντρα.
17. Η «Τούρλα». Αρκετά περίεργος λόφος, με σχήμα όπως φαίνεται από το χωριό αναποδογυρισμένου χωνιού, δασωμένος με θάμνους μονάχα στις πλαγιές του. Μοιάζει σα να είναι τεχνητός. Η ονομασία του ίσως από το ρήμα τουρλώνω (προβάλλω).
18. «Η Αϊπα(ν)τιλέμοννας» (ο Άγιος Παντελεήμονας). Παλιό ξωκλήσι του μετοχιού Ρούσικου, σε δασωμένη ανατολική πλαγιά ομώνυμου υψώματος.

Στο νοτιοανατολικό τομέα:

19. Τα «Γ’ρουνονκουμασα» (Γουρουνοκούμασα). Τοποθεσία με χωράφια, που πολλά απ’ αυτά είναι ελαιώνες. Παλιότερα, δασωμένη όταν ήταν, φαίνεται ότι σύχναζαν και είχαν φωλιές αγριογούρουνα.
20. «Τον Κλιμάδ’κον» (το Κλιμάδικο). Ελαιώνες, που ανάμεσά τους περνάει χωραφόδρομος προς ύψωμα, που δεσπόζει στην περιοχή.
21. «Τ’ Καρατζά» (του Καρατζά). Χωράφια με λίγα ελαιόδεντρα.
22. Η «Αλ’σάβου» (Αλισάβου, Ελισάβετ). Χωράφια με ελαιόδεντρα. Καθ’ υπόθεση, στη θέση του πέθανε γυναίκα που ονομαζόταν Ελισάβετ.
23. Τα «Στινάδγια» (Στενάδια). Στενά χωράφια κοντά σε πλαγιές μακριού υψώματος δασωμένες.
24. Η «Ρουσκ’ η ραχώνα», ή Αϊπα(ν)τιλέμοννας», (η ρούσικη ραχώνα, ή Αϊπαντελέμονας). Μακρύ ραχώνι, στου οποίου τις βορειοανατολικές πλαγιές βρίσκεται το ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα, που πιο πάνω περιγράφτηκε. Έχει πάνω του χωράφια και τις προς το χωριό πλαγιές του δασωμένες και με πολλά πεύκα. Η κατεύθυνση, στο μάκρος του, φαίνεται νοτιοανατολική.
25. Τα «(Μ)πγαδούδγια» (Πηγαδούδια). Γειτονική προς το χωριό θέση, βαθιά, με πηγές πυκνές και πηγάδια, κατάφυτη από καλλιεργούμενα δέντρα κλπ. φυτά.
26. «Του Αλού(μ)πι» (το Αλούμπι). Χωράφια με πηγάδι κι άλλο πηγαίο νερό σε κάπως βαθύ μέρος τους, κατάφυτο από λεύκες κι άλλα καλλιεργούμενα φυτά. Άγνωστη η αιτία της ονομασίας της τοποθεσίας του.
27. Τα «Βατάκια». Με πολλά ελαιόδεντρα, που συχνά και πολύ καρποφορούν. Στη θέση αυτή παλιότερα βρέθηκε τάφος, ίσως παλιότερης εποχής. Κατά παράδοση, γίνηκε εδώ μάχη μεταξύ Κασσανδρινών και Τούρκων, όταν οι τελευταίοι μπήκαν στην Κασσάνδρα.
28. Η«(Μ)παγρα(ν)τίν». Η τοποθεσία παλιότερα είχε πολλούς «(μ)πακτσέδις» (μπακτσέδες, μουρούνες). Σ’ αυτή υπάρχει πηγάδι που το νερό του ξεχειλίζει και σχηματίζει ρυάκι.
29. «Του Παλιόκαστρον» (το Παλιόκαστρο). Ψήλωμα, σε σχήμα σαμαριού, δασωμένο. Πριν από τα 1930-’40 υπήρχαν στο ρίζωμά του ασβεστοκάμινοι. Στην περιοχή βρέθηκαν θεμέλια παλιά, πέτρες κι ακόμα και λιθόστρωτος δρόμος. Κατά μεγάλη πιθανότητα υπήρξε κάποτε πύργος, κάστρο. Από αυτόν τον λόγο και η ονομασία του υψώματος. Πάνω στο ύψωμα υπάρχει πηγάδι πολύ παλιό και με σχήμα στομίου και βάθους του περίεργο. Όπως παραδέχονται, το πηγάδι αυτό ήταν κρύπτη, που το βάθος της προχωρούσε κι έβγαινε σε χωράφι κάτω από το ύψωμα, όπου υποτίθεται πως ήταν το κάστρο. Το πηγάδι αυτό είναι βέβαια χωρίς νερό.
30. «Τ’ Γιρου Δήμ ’» (του γέρο Δήμου). Πέρα από το «Παλιόκαστρο». Χωράφια της περιοχής του χωριού Παζαράκια, όπου χωράφι γέρου απ’ το χωριό αυτό, που ονομαζόταν Δήμος.
31. Οι «Δγυο ράχις» (δυο ράχες). Δεσπόζουν στην τοποθεσία αυτή δυο ράχες.
32. «Η Άϊς Γιάνν’ς» (ο Αϊ Γιάννης). Τοποθεσία που βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό, κοντά σε σπίτια του. Εκκλησία του Αγίου σ’ αυτή, βρύση παλιά και συστάδα από μεγάλες αγριόλευκες.
33. «Τ' Κουτσουγιάνν’ η ράχ» (του Κουτσογιάννη η ράχη). Τοποθεσία στης οποίας τα χωράφια δεσπόζει ράχη, κορφή. Η ονομασία της από ιδιοκτήτη χωραφιού παλιότερα, που ήταν ίσως κουτσός και λεγόταν Γιάννης.
34. «Τ’ Πάντσιου οι (μ)πακτσέδις». Απόμακρη απ’ το χωριό θέση, με ρεματιά που έχει άγριες λεύκες και νερό. Σ’ αυτή υπήρχαν μικροί μουριώνες που ανήκαν σε μοναχό κι απλοϊκό άτομο, που είχε το επώνυμο Πάντσιος. Κακοποιήθηκε και πέθανε σχεδόν με μαρτυρικό θάνατο το - φτωχό σε πνεύμα - άτομο αυτό, στα χρόνια του 1910-15.
35. «Τ’ Μιχαήλου τ’ α(μ)πέλ». Επίσης απόμακρη θέση, στην οποία υπήρχε αμπέλι ιδιοκτήτη, που λεγόταν «Μιχαήλος», Μιχαήλ.
36. «Η Αϊ Λιάς» (ο Άγιος Ηλίας). Περιοχή χωραφιών με πυκνά ελαιόδεντρα. Κοντά στο χωριό και νοτιά του. Υπάρχει σ’ αυτή εκκλησία του Προφήτη Ηλία, που κτίστηκε από οικογένεια της Βάλτας παλιότερα.
37. «Του Καλ(ν)τιρίμ»' (το Καλντερίμι). Χωράφια με ελαιόδεντρα και άλλα δέντρα. Πιο πέρα τους, δρόμος παλιός μέσ’ από δασωμένες πλαγιές σε βαθιά τους σημεία. Ο δρόμος οδηγεί προς το χωριό Φούρκα. Σημείο του, παλιότερα, ήταν λιθόστρωτο (καλντερίμι), γιατί κατά το χειμώνα το χώμα του γινόταν λάσπη και καταντούσε αδιάβατο.
38. «Η Δρόμους τ’ Τσαγγαράκ ’» (ο δρόμος του Τσαγγαράκι). Δρόμος ανάμεσα από δάσος, που οδηγεί στην ομώνυμή του τοποθεσία.

Σημ.: Πέρα από τις τοποθεσίες: «Παλιόκαστρο», «Μιχαήλου α(μ)πέλ»' και «Πάντσιου (μ)πακτσέδες», είναι τα χωράφια κλπ. της κτηματικής περιοχής του χωριού Κασσανδρινού. Και πέρα απ’ τις τοποθεσίες «Καλ(ν)τιρίμ» και «Δρόμο τ’ Τσαγγαράκ», χωράφια κλπ. της κτηματικής περιοχής του χωριού Φούρκα.

Άλλα σχετικά με την κτηματική περιοχή της Βάλτας

Από τα πρώτα κι αρχικά χρόνια του χωριού: Β ά λ τ α, συμπεραίνουμε πως θα ξεθαμνώθηκαν κι έγιναν χωράφια απ’ τους κατοίκους του, τα πιο ομαλά δασωμένα σημεία της περιοχής του. Έτσι π.χ., θα μεταβλήθηκε σε καλλιεργήσιμη γη, σε χωράφια, το χαμηλό μέρος, που παρουσιάζεται στενόμακρο ως την παραλία του Θερμαϊκού κι είναι κοιλάδα, με το προς τα βορειοανατολικά τμήμα της που λέγεται «Κάμπος». Οι εκθαμνώσεις θα συνεχίστηκαν στα ψηλότερα σημεία, σε εδάφη πλαγερά, ψηλά.
Μετά απ’ την επιστροφή κατοίκων στο χωριό ύστερ’ απ’ την επανάσταση και το «χαλασμό», και απ’ τους ντόπιους και απ’ τους εγκατασταθέντες απ’ άλλα μέρη σ’ αυτό, συνεχίστηκαν οι εκθαμνώσεις δασών «τάπ’ζαν κι ξιπάτουναν» (τάπιζαν - έπαιρναν «ταπιά» απ’ τις τουρκικές αρχές - και ξεθάμνωναν). Τις εκθαμνώσεις έκαναν οι ίδιοι οι κάτοικοι, ή και ομάδες από Γκέκηδες, που βιοποριστική τους εργασία ήταν, φαίνεται, η εκθάμνωση δασών με αμοιβή. Στην κτηματική περιοχή του χωριού, υπήρχαν δυο τοποθεσίες που έχουν σαν τοπωνύμιό τους τη λέξη: «Γκικάδ’κου» (Γκεκάδικο). Πιθανό είναι, η ονομασία τους αυτή να προήλθε από καλύβες διαμονής, που θα είχαν στις τοποθεσίες αυτές Γκέκηδες εργάτες ή και από κτήματα που ανήκαν σε Γκέκηδες.
Οι γειτονικές με την παλιότερα περιοχή του χωριού μετοχίτικες (μοναστηριακές) εκτάσεις, μεγάλωναν κι αυτές με εκθαμνώσεις που έκαναν με εργάτες οι καλόγηροι των μετοχιών. Επίσης μεγάλωναν κι από δωρεές χωραφιών που έκαναν στα μετόχια και μ’ αυτά στα μοναστήρια βαθιά θρησκόληπτοι ιδιώτες. Δεν έλειψαν κατά τα παλιότερα χρόνια και φιλονικίες και προστριβές, που δημιουργούνταν μεταξύ των καλογήρων των μετοχιών απ’ τη μια, και του κοινού του χωριού απ' την άλλη. Αιτίες για τις φιλονικίες και προστριβές αυτές, ήταν οι διεκδικήσεις, που, «δραστήριοι» Οικονομάδες γειτονικών μετοχιών, ήγειραν σε χωράφια κλπ. που βρίσκονταν κοντά στα μετοχικά σύνορα και ήταν του κοινού ή και ιδιωτικά. Περίπτωση τέτοιας διεκδίκησης, οικογενειακής μας, έχουμε υπ’ όψη μας.

ΠΗΓΕΣ-ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
Βασίλειος Γ. Ματαυτσής «Η κωμόπολη Κασσάνδρεια (πρώην Βάλτα) Χαλκιδικής» 2006
ΕΡΕΥΝΑ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΗΣΗ & ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ-ΧΑΡΤΩΝ-ΚΕΙΜΕΝΩΝ:
Βαγγέλης Κατσαρίνης
Ηλεκτρονικός - Κατασκευαστής Ιστοσελίδων Διαδικτύου
© Sunspot Web Design 2008-2021 ®

Ιστοσελίδες (Links) :

Wednesday, June 24, 2020
● ΔΗΜΟΣ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ:
http://www.kassandra.gr/
● Κασσάνδρα Χαλκιδική:
http://visitkassandra.com/el/
● ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ:
http://kedikassandras.gr/services/festibal-kassandras/
● ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ»:
http://www.politistikossyllogoskassandras.gr/
https://www.facebook.com/politistikos.kassandras
● ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ:
http://kassandramuseum.blogspot.com
● ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ:
http://bibliothikipolkassandras.blogspot.com/
● Η ΡΑΔΙΟΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ «Η ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ»:
https://www.facebook.com/groups/1441154799508782/
● ΒΕΤΕΡΑΝΟΙ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ:
http://veteranoikassandras.blogspot.com/
● Σίβηρη Χαλκιδικής:
https://www.facebook.com/sivirigr
● ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ «Η ΒΑΛΤΑ»:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100004818570696&fref=ts
● ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ (Π.Ε.Τ.Α.Σ.) «Η ΣΙΒΗΡΗ»:
https://www.facebook.com/PetasESibere/timeline

ΧΑΡΤΕΣ

ΠΑΛΙΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ

kassandria-1920-enthimion-oikogeneiki-logo
kassandria-1930-gazepis-hotel-logo
kassandria-1930-oikogeneiaki-foto-logo
kassandria-1934-rigas-6-andres-enthimion-logo
kassandria-1947-mataftsis-mitsos-mathites-logo
kassandria-1952-dimotiko-sxoleio-logo
kassandria-1953-mataftsi-konstantia-gymnasio-01-logo
kassandria-1960-daskaloi-mataftsis-dimotiko-logo
kassandria-1968-moshidou-despotis-eirinaios-logo
kassandria-alexos-elaiourgeio-02-logo
kassandria-blioumis-ioannis-dimotiko-logo
kassandria-efthimiou-eleni-23-logo
kassandria-efthimiou-eleni-42-logo
kassandria-ginaika-paradosiaki-stoli-logo
kassandria-ginaikes-paradosiakes-foresies-logo
kassandria-hasapi-magdalini-04-logo
kassandria-konstantaki-mathitries-logo
kassandria-konstantaki-paradosiakes-stoles-logo
kassandria-kopela-paradosiaki-stoli-logo
kassandria-koureio-karagiorgis-02-logo
kassandria-mataftsi-konstantia-gymnasio-02-logo
kassandria-mataftsi-konstantia-koritsia-logo
kassandria-mataftsi-konstantia-papas-logo
kassandria-mataftsis-vasileios-htisimo-logo
kassandria-melissokomoi-logo
kassandria-melissokomos-sepia-logo
kassandria-mpari-vasiliki-logo
kassandria-mylona-dimitra-rafeio-logo
kassandria-palio-sholio-logo
kassandria-papagianni-hotel-01-logo
kassandria-pegios-nikos-parelasi-logo
kassandria-sfaksimo-mosxariou-logo
kassandria-stampoulis-giannis-apo-ekklisia-logo
kassandria-tiantafyllou-politistikos-logo
kassandria-triantafyllou-kimisi-theotokou-roloi-logo
kassandria-tselepis-diamantis-podilato-logo
kassandria-tselepis-diamantis-trompeta-logo
kassandria-vasilikos-garifallos-simmathites-logo
kassandria-vasilikou-isavella-anamnistiki-mpasketa-orthia-logo
kassandria-vasilikou-isavella-anamnistiki-oikogeneiaki-orthia-logo
kassandria-vasilikou-isavella-andres-mpalkoni-orthia-logo
kassandria-vasilikou-isavella-dromos-orthia-logo
kassandria-vasilikou-isavella-mathites-orthia-logo

Παλιές Φωτογραφίες Κασσάνδρειας (Με χρονολόγηση)

kassandria-1895-parathiras-platanos-logo
kassandria-1895-giannis-stampoulis-oikogeneia-ftika-vasileiou-logo
kassandria-1903-stampoulis-giannis-kentriki-elliniki-sholi-logo
kassandria-1908-theofania-mataftsis-logo
kassandria-1928-ntaliaris-dimitris-auto-logo
kassandria-1930-panigiri-agiou-dimitriou-wide-logo
kassandria-1936-sholiko-etos-wide-logo
kassandria-1938-karo-vodia-papous-paidia-logo
kassandria-1938-stampouli-magda-panigiri-lekani-logo
kassandria-1938-stampoulis-giannis-pasha-logo
kassandria-1939-paramoni-polemou-valta-wide-logo
kassandria-1939-stampouli-magda-parelasi-simaies-wide-logo
kassandria-1948-apofoitoi-gimnasiou-wide-logo
kassandria-1950-gamos-logo
kassandria-1950-mataftsi-konstantia-kentima-logo
kassandria-1950-parelasi-kassandria-logo
kassandria-1950-stampoulis-giannis-lekani-1200-logo
kassandria-1950-elaiourgeio-alexou-logo
kassandria-1951-moshidou-5-taxi-dimotikou-wide-logo
kassandria-1952-anemi-gynaikes-wide-logo
kassandria-1952-oikogeneiaki-wide-logo
kassandria-1953-mataftsi-konstantia-paradosiakes-foresies-wide-logo
kassandria-1954-episkepsi-nomarxi-wide-logo
kassandria-1954-koutroumanis-dimotiko-mathites-logo
kassandria-1954-shoinas-01-wide-logo
kassandria-1955-moshidou-raptiki-wide-logo
kassandria-1955-moshidou-stella-kopelles-wide-logo
kassandria-1957-taxi-gymnasiou-wide-logo
kassandria-1959-dimotiko-ekdromi-wide-logo
kassandria-1960-g-taxi-gymnasiou-wide-logo
kassandria-1960-moulagiannios-thanasis-fortigo-wide-logo
kassandria-1960-stampouli-magda-plateia-wide-logo
kassandria-1962-gimnastikes-epideikseis-wide-logo
kassandria-1963-gimnastikes-epideikseis-wide-logo
kassandria-1963-stampoulis-giannis-gymnastikes-wide-logo
kassandria-1963-stampoulis-giannis-lekani-panigiri-wide-logo
kassandria-1963-theatriki-parastasi-25martiou-wide-logo
kassandria-1966-moulagiannios-leonidas-07-logo
kassandria-1968-stampoulis-giannis-proskopoi-gipedo-logo
kassandria-1969-kentrikos-dromos-logo
kassandria-1969-mataftsi-konstantia-papous-vasilis-platanos-wide-logo
kassandria-1969-spitia-oikonomou-wide-logo
kassandria-1970-kafeneio-tselepi-gaidaros-wide-logo
kassandria-1970-stampoulis-giannis-parelasi-proskopoi-logo
kassandria-1970-stampoulis-giannis-spiti-1200-logo
kassandria-1970-zafeiriou-aero-logo
kassandria-1971-stampoulis-giannis-epanohora-logo
kassandria-1972-stampoulis-giannis-parelasi-proskopoi-logo
kassandria-1974-theofania-mataftsis-logo
kassandria-1976-astynomia-konaki-logo
kassandria-1979-stampoulis-giannis-mazema-elias-02-logo
kassandria-1980-doukas-vasileios-04-wide-logo
kassandria-1980-ktirio-gioumprouki-logo
kassandria-1980-mataftsi-konstantia-spitia-logo
kassandria-1984-stampoulis-giannis-christougenna-1200-logo
kassandria-1984-stampoulis-giannis-palios-fournos-logo

Παλιές Φωτογραφίες Κασσάνδρειας

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΑΛΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΠΟΤΙΔΑΙΑΣ !

ΚΑΣΣΑΝΔΡΕΙΑ (ΒΑΛΤΑ) ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1895 !

Wednesday, June 24, 2020
Παλιές φωτογραφίες από την κωμόπολη Κασσάνδρεια (Βάλτα) ! Όλες οι φωτογραφίες έχουν επεξεργαστεί με ειδικά προγράμματα.
Ευχαριστούμε θερμά τους συμπολίτες μας που εμπιστεύθηκαν τις αναμνήσεις τους (Αλφαβητικά):

ΒΑΛΑΡΟΥΤΣΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ
ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΙΣΑΒΕΛΛΑ
ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ
ΓΚΑΝΙΑ ΕΥΘΥΜΙΑ
ΓΚΙΡΙΤΖΑ ΣΤΕΛΛΑ
ΔΟΥΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΚΑΪΤΑΡΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΟΥ ΤΑΣΟΥΛΑ
ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ ΠΕΡΙΚΛΗΣ
ΜΑΤΑΥΤΣΗ-ΚΑΤΣΑΡΙΝΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ
ΜΟΣΧΙΔΟΥ ΣΤΕΛΛΑ
ΜΟΥΛΑΓΙΑΝΝΙΟΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
ΜΟΥΛΑΓΙΑΝΝΙΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ
ΜΠΑΡΗ ΜΑΡΙΑ
ΜΠΟΥΛΟΥΣΗΣ ΘΕΟΔΟΣΗΣ
ΜΠΛΙΟΥΜΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΜΥΛΩΝΑ ΔΗΜΗΤΡΑ
ΝΙΚΗΤΑΣ ΤΑΚΗΣ
ΝΤΑΛΙΑΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΔΑΦΝΗ
ΠΑΡΑΘΥΡΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΠΕΓΙΟΣ ΝΙΚΟΣ
ΠΕΤΡΟΥ ΡΗΓΑΣ
ΡΗΓΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΣΤΑΜΠΟΥΛΗ ΜΑΓΔΑ
ΣΤΑΜΠΟΥΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
ΣΧΟΙΝΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ-ΓΑΛΑΝΗ ΜΑΡΙΑΝΝΗ
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΕΛΕΝΗ
ΤΣΑΚΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΣΑΚΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΤΣΕΛΕΠΗ ΕΛΕΝΗ
ΤΣΕΛΕΠΗΣ ΖΑΧΟΣ
ΧΑΣΑΠΗ ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ
ΧΑΤΖΗΑΝΔΡΕΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

© Sunspot Web Design 2019-2024 ®
© Sunspot Web Design 2019-2024 ® 
Σχεδιασμός & Ανάπτυξη
Αρχείο Φωτογραφιών-Φωτογράφιση
63077 Kassandria Kassandra Halkidiki
Τηλ. +302374023330 & +306971783050
e-mail: kass2010@otenet.gr

design-graphics-vangelis-katsarinis
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση
Tuesday, January 12, 2021
και γενικά η αναπαραγωγή των κειμένων της ιστοσελίδας, με οποιοδήποτε μέσο ή τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά, χωρίς γραπτή άδεια του δημιουργού. Οι φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του Sunspot Web Design, βάσει του νόμου 2121/1993 και της Διεθνούς Σύμβασης της Βέρνης (που έχει κυρωθεί με το νόμο 100/1975). Σημειώνεται ότι η πνευματική ιδιοκτησία αποκτάται χωρίς καμία διατύπωση και χωρίς την ανάγκη ρήτρας απαγορευτικής των προσβολών της. Όλες οι δημοσιευμένες φωτογραφίες αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία των φωτογράφων και διέπονται από τους νόμους του Ελληνικού Κράτους περί πνευματικών δικαιωμάτων. Δεν επιτρέπεται να αναπαράγετε τo site, εξ ολοκλήρου ή τμηματικά, χωρίς την έγγραφη άδεια των διαχειριστών. Εάν επιθυμείτε να χρησιμοποιήσετε μία ή περισσότερες από τις φωτογραφίες για παρουσίαση σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο, υποχρεούστε να αναφέρετε στην ίδια σελίδα και σε ευκρινές σημείο το website: https://kassandria.gr/ως πηγή των εικόνων (link).